जुन र तारा चाहिदैन मलाई

जुन र तारा चाहिंदैन मलाई
तिम्रो मुस्कानको उज्यालो भए पुग्छ
चाहिंदैन सफलता जिन्दगीमा मलाई
सधै तिम्रो साथ मात्रै भए पुग्छ

हिंड्ने बाटोहरु अलग भएर के भो
पुग्ने त्यहि सानो गाउ भए हुन्छ
वारी र पारी नदीको हामी भएर के भो
आँखाको भाकाले मन तिम्रो र मेरो छुन्छ

हरियाली सदावहार यहाँ नभएर के भो
कहिले काहीं तिम्रो आगमनको वसन्त भए पुग्छ
कांडाको संसार यो हो त के भो
हेर्ने नजर तिम्रो फूलको भए पुग्छ

सपनाहरु यहाँ बदलिएर के भो
कल्पनाको संसार हाम्रो एउटै भए पुग्छ
कर्मभूमिको यो संसारमा
साथ भाग्यले होइन तिमीले दिए पुग्छ
जुन र तारा चाहिंदैन मलाई
तिम्रो मुस्कानको उज्यालो भए पुग्छ